Lasek Buloński

Lexie

- Lexie - uśmiechnęła się tak niewinnie. Ona ma w torebce gaz łzawiący na zboczeńców sobie radę da jak ten no Bob Budowniczy!

Fabrice

-więc...zostawisz kamyki w spokoju?-musiał się upewnić czy aby ona znowu w niego nie rzuci.

Lexie

- Mhm - kiwnęła głową bo i tak już pod jej stopami nie było ani jednaego podciągnęła nogi na ławkę i objęła kolana - Jesteś stąd? - zapytała patrząc na niego kątem oka

Fabrice

-nie. jestem z los andżeles-dodał siadając na ławce-a ty?

Lexie

- Miejscowa. - powiedziała zapalając kolejnego już dziś skręta. Zaczerwienienie na policzku już zniknęło, ale jakoś wolała unikać wszelikch facetów. Spojrzała tylko na niego nerwowo

Fabrice

-hm, to miła-wypalił, a raczej pochwalił się swoją inteligencją-może wyskoczymy kiedyś na kawę, hm?-na ławce na której siedział napisał swój numer telefonu-wiesz co, muszę już iść. miło było ciebie poznać-uścisnął jej dłoń i poszedł.

/muszę lecieć. baj baj.

Lexie

Wzięła owy nr, choć pewnie z niego nie skorzysta i poszła

Quentin

Siedział na jednej z tych zielonych ławek, na których zazwyczaj siedzieli ćpuni. On nie ćpał, ale palił, papierosy.

Carmen

Szła sobie ot tak, przysiadła na ławce i spojrzała na niebo.

Quentin

Kłętin wolał dziewczynę niż niebo, toteż spojrzał na Karmen.

Carmen

Przez chwilkę jeszcze spoglądała na chmury,ale potem spostrzegła jakiegoś chłopaka. Zerknęła na niego dyskretnie xd

Quentin

A on spojrzał niedyskretnie. xd

Carmen

Nigdy nie była śmiała w poczynaniach z chłopakami,ale tym razem lekko się do niego uśmiechnęła xd

/spadam;/ dokończymy pózniej mam nadzieje ;p

allie.

allie miała przerwę i postanowiła się przejść. więc szła. z butelką wody w dłoni.

Quentin

Zobaczył dziewczynę, którą już kiedyś widzał. Zastanawiał się skąd ją zna podziwiając jej niezwykle długie nogi.