Parc de Belleville

Lexie

Z parku rozciąga się przepiękna panorama na Paryż. Znajdziemy tutaj: winnice, sztuczne groty, wodospady, oczka wodne, przycinane bukszpany.
Tu zrzucamy ubrania, by opalać się w najnowszym bikini Hermesa, tu nasi boscy chłopcy grają w lacrosse i to właśnie tu zakochani turlają się z górki, a dziewczyny wpychają zdradzających chłopaków do fontann.

François.

usiadł na trawie i czytał jakiś tomik poezji.

Audrey

jakie to romantyczne.

A Audrey szła, z głową wysoko uniesioną, fioletowym beretem na głowie i czarnych rurkach. I spranych kedsach w paski.

François.

przekręcił stronę i przeciągnął się uroczo. poprawił koszulkę z żółtą uchachaną emotką na piersi, bo mu się podwinęła.

Audrey

Spojrzała na chłopaka z uniesioną brwią. Ale się nie zatrzymała.

François.

-zauważyłaś obok mnie coś ciekawego? - rozejrzał się i ponownie spojrzał na dziewczynę. z uśmiechem. takim fransłowym. cwaniackim, ale miłym i ciepłym i w ogóle boskim jak on cały.

Audrey

- tak, wiewiórkę. - odpowiedziała, przystając i zakładając ręce na piersi. - fajna koszulka. - dodała i się uśmiechnęła, uh.

François.

spojrzał na swoją koszulkę.
-wiem. jakby nie była fajna nie nosiłbym jej, nie? xd

Audrey

Roześmiała się, uh. I usiadła obok niego, bo od dzieciństwa była nieco bezczelna.
- Ale wiewiórka była fajniejsza. I ruuuda. - dodała z uśmiechem.

François.

-nie wątpię, że fajniejsza. mnie jeszcze nie znasz. ale moze to zmienimy? - uśmiechnął się i wyciągnął rękę - Fransła.

Audrey

- Audrey. - dodała ściskając jego dłoń. Skontrolowała stan lakieru na paznokciach. - Długo już tak leżysz? - zapytała, kładąc się na plecach.

François.

spojrzał na ilość przeczytanych wierszy
-chyba dosyć długo.

Audrey

Bez zahamowań chwyciła jego tomik poezji. Szczerze powiedziawszy nie przepadała za liryką, a jeszcze mniej za natchnionymi artystami. Ale natknęła się na wiersz Cummingsa i po cichu przeczytała. Uwielbiała jego wiersze.

François.

zajrzał jej przez ramię.
-lubisz poezję?

Audrey

- Cummingsa. - odpowiedziała, patrząc na niego z przekręconą głową. Oddała mu tomik.