Skatepark przy de la Bastille 75001

jerome

a ja kupiłam dzisiaj nowe, czarne rurki! <3
podrapał się po policzku, ogolonym, bo takie wyniósł przyzwyczajenie ze studenckiego życia w rzymie. rzucił przed siebie niedopałek. nie, nie podpalił jej. nawet jej nie zauważył.

Trish.

<3
Wytrącona z zamyślenia przez przelatującego gołębia zrzuciła dość grubą księge na beton robiąc hałas. Jak to upadająca ksiązka.

a tak apropo gołębi w zeszłym tygodniu miałabym zderzenie czołowe z gołębiem oO prawie wplątał mi się we włosy xd

jerome

xdddd
usłyszał ten trzask, czy co to było i spojrzał na dziewczynę siedzącą w pobliżu. błagam, powiedzcie, że to nie ona. nieco się skrzywił, sam do siebie.

Trish.

Podniosła szybko ksiązkę i rzuciła ją obok siebie na murek. Niedopałek zgasiła obcasem podnosząc zamglony wzrok. Gdy ujrzała TEGO faceta poczuła, że znów musi zapalić. Jak najszybciej. Po chwili wgapiania się w niego jak sroka w cośtam zaczęła się szubrać po kieszeniach

jerome

spojrzał na nią przez chwilę, a potem wstał, podciągając rurki. bokserki w granatową kratkę miał na wierzchu.

Trish.

Ah wyglądał seksownie. Jak zawsze zresztą. Miała ochotę podnieść swój chudy tyłek i go choćby przytulić. Stęskniła się. Bała też się wykonać jakikolwiek krok w jego kierunku. A jak ją pokrzyczy? Więc sama nie wiedząc co ma teraz zrobić zamarła wygądając jak jakiś gipsowy posąg z Luwru. Nie no nie bądźmy dziećmi, było minęło, przywitać się mogą. Gdyby to tylko było takie proste.

jerome

jasne. zdradziła go 2 razy, wmawiając mu, jak to bardzo go kocha ;p
nie powie jej, że nie było łatwo zapomnieć, więc nie go zostawi.
- to ty? - podszedł do niej i zdobył się na uśmiech. całkowicie przyjacielski gest. stał przed nią.

Trish.

No to podniosła pewną część ciała z ławki, bo nie wypada tak siedzieć gdy on stał.
- Zależy kogo masz na myśli. - też się uśmiechnęła choć po tych wypowiedzianych słowach ugryzła się w język. Bo przecież mógł powiedzieć "To ty jesteś tą zdzirą, która mnie zdradzala?"

jerome

- trisz. - nie przestawał się uśmiechać, być może trochę sztucznie. ale bez przesady. podrapał się po włosach. - co u ciebie? nie wyjechałaś do stanów?

Trish.

- Wróciłam jakiś czas temu. Zdecydowałam się na studia tutaj - kiwała głową jak ten taki piesek. Nerwy. - A Rzym? - zapytała przestępując z nogi na nogę też się uśmiechając noboco.

jerome

- musiałem zmienić klimat. - odpowiedział wymijająco. tęsknił za paryżem. za ich paryżem? gorzka prawda. rany, przecież byli dzieciakami.

Trish.

- Nigdy nie byłam w Rzymie - powiedziała ciszej i nieco bez sensu. Paryż na zawsze w jej sercu. Kto wie czy tylko on? - Jak mama? - zapytała nieco radośniej, bo dobrze się z nią kiedyś dogadywała, a dawno jej nie widziała ;c

jerome

- nie wiem, nie widziałem się z nią. wyprowadziła się z miasta. - odpowiedział wzruszając ramionami. - ciągle tyle palisz? - 'jak się denerwujesz' zachował dla siebie. spojrzał na papierosa, którego trzymała między palcami.

Trish.

- Mhm. Niektóre rzeczy się nie zmieniają - uśmiechnęła się , ale skłamała, bo przecież rzucała aplenie z pozytywnym skutkiem. Jednak nie przewidziała takiej sytuacji. Zaciągnęła sie mocno i wypuściła dym ponad ich głowami zastanawiając się co teraz powiedzieć. - ładne buty - spojrzała na jego trampki w kratkę. Co ona plecie?! Od początku ich rozmowy widziała tylko te buty. Bała się spojrzeć mu w oczy

jerome

zauważył, że wbiła wzrok w ziemię. cóż, usatysfakcjonowany w głębi ducha cieszył się z jej skruchy. mimo, że nie wierzył, iż kiedykolwiek będzie czuła się winna.
- będę już szedł. - przerwał krępującą ciszę i delikatnie chwycił ją za łokieć, tak jak chwytasz przyjaciela, gdy chcesz go pocałować w policzek.