La Casbah

Esme

Cicho znowu siedziała sama na kanapie, tyle że teraz była upita i tak bardzo jej to nie przeszkadzało.

szajni

-będą później-uśmiechnęła się do niego figlarnie jak to ona w zwyczaju robiła-muszę lecieć-przechyliła głowę, pocałowała go w policzek i wybiegła bo pies w domu głodował, rybki też z resztą i babcia umierała.

Brendon

Westchnął zrezygnowany i usiadł biedak sam na kanapie dokończając drinka.

Esme

Zatoczyła się i usiadła koło brędona na kanapie.

Brendon

-o , cześć widzę, że skończyłaś z zasadami.
uśmiechnął się drwiąco, bo tak lubił, o.

Esme

- Mhm, chyba masz rację. A ja widzę, że coraz bardziej podoba ci się w Paryżu. - powiedziała z uśmiechem.

Brendon

- Nie mogę zaprzeczyć, zaczyna się robić ciekawie.
mrugnął do niej z uśmiechem
- Zamówić Ci jeszcze drinka?
spytał, bo czasami był kulturalny.

Esme

- Nie dzięki, bo jeszcze chwila a nie trafię do domu. - zaśmiała się odruchowo poprawiając swoją bluzkę która podeszła jej niebezpiecznie wysoko.
- A jak podobało ci się na ostatniej imprezie?

Brendon

- odprowadziłbym Cię...nie jestem jakimś napalonym i niebezpiecznym zboczeńcem...chyba.
uśmiechnął się do siebie i usiadł bokiem w jej stronę.
- hm... było. dość ciekawie, tylko zbyt wcześnie wszyscy się upili. wiem, wiem, zaleta imprez...

Esme

- Wierzę ci, ale i tak za dużo na dziś. Właściwie to ominęła mnie prawie cała impreza, przez to że za szybko się upiłam. - rozsiadła się wygodnie na kanapie.

Brendon

- chyba nie masz za mocniej głowy do alkoholu?
upił łyka ze swojego drinka przyglądając się dziewczynie.

Esme

- Tak, wystarczy mi kilka słabych drinków, a następnego dnia mało co pamiętam. - uśmiechnęła się i zamówiła wodę mineralną. Abstynent. xd

Brendon

- łatwo cię wykorzystać...co oznacza, że nie powinnaś pić.
wystawił język i odłożył pustą szklankę .

Esme

Wzruszyła ramionami.
- Spotkałeś już kogoś godnego twojej uwagi? - zapytała przyglądając mu się.

Brendon

podrapał się głupkowato po skroni, co było w jego stylu.
- Szajni...e chyba tak. to znaczy, polubiłem ją.
pokiwał głową jakby sam potwierdzał własną wypowiedź