Eiffel Tower

Lexie

- Mhmm. Manhattan jest wspaniały... - powiedziała ciszej i przygryzła wargę patrząc na jego dłoń. Cóż chciała tego bliższego kontaktu. Nawet bardzo. Jednak postanowiła być bardziej powśiągliwa. Chyba... Przynajmniej przez kilka sekund

jared

- równie wspaniały jest Paryż - pod wpływem jej spojrzenia niechętnie cofnął dłoń. przeciez potrafi powstrzymać się przed rzuceniem się na nią na samym szczycie wiezy Eiffle'a , prawda? przynajmniej przez kilka minut. - jesteś rodowitą Francuzką, prawda - bardziej stwierdził fakt, niz zapytał- zdradza cię ten dystyngowany akcent.

Lexie

- Mhm tak. A akcent mam w genach. Zresztą matka zawsze zabierała mnie na te nudne herbatki z paniami w wyższej klasy - skrzywiła się lekko. i odchyliła głowę pozwalając aby lekki wiatr muskał jej policzki

jared

- podziękuj matce za ten akcent. pewnie nie jednemu śnisz się przez niego po nocach- ledwo powstrzymał się od dodania co jeszcze może snić się facetom przez Lexie. bo akcent, na pewno nie jest jedyną taką rzeczą. podrapał się po brodzie, przyglądając się jej profilowi w skupieniu. Prawie czuł dotyk jej palców na skórze, jej włosów między palcami. zastanawiał się, czy to aby nie Paryz tak na neigo działa. - swoją drogą.. skąd ja to znam? od małęgo ojciec zabierał mnie na nudne obiadki wśród wzietych nowojorskich adwokatów - wystawił twarz do Słońca i zmrużył oczy - do dziś nie może zrozumieć, że jego synuś nie jara sie prawem.

Lexie

- Matka zawsze próbowała wczszepić we mnie trochę manier arystokratycznych. Odrobinę francuskiej damy, jak widać jej nauka raczej poszła na marne. Nikt nie będzie rządził naszym życiem, prawda? - otworzyła przymkniete powieki i spojrzała na niego swoim kocim wzrokiem. Chciała zatopić się w jego męskich ramionach poczuc sie bezpiecznie i nie tylko...

jared

- bo nikt za nas nie umże. zgadazam się z tobą - otworzył oczy odrobinę szerzej i spojrzał na nią porządliwie. przysunął się do niej na tyle, że czuł, jak pachniała. Zaciągnął się zapachem jej delikatnych perfum zmieszanym z zapachem wypalonych skrętów. miał wielką ochotę zanurzyć się w jej pełnych ustach.

Lexie

Dotknęła opuszkami palców jego policzka.
- Rzęsa. - wytłumaczyła się jakże głupio. Tak naprawdę miała ochotę się rzucić na niego z pocałunkami niczym wygłodniała wampirzyca. - Taak... Nikt za nas nie umże - powtórzyła jego ostatnie słowa jak zahipnotyzowana. Była zahipnotyzowana. Jego urokiem

jared

- dlatego.. dlatego liczą sie tylko chwile. Tylko to co tu i teraz - przytrzymał jej dłoń na swoim policzku i delikatnie pocałował ją w wewnetrzną stonę nadgarstka.

Lexie

- Carpe diem. - skwitowała szeptem rozkoszując sie dotykiem jego warg na swoim nadgarstku. Poczuła przyjemny dreszcz i spojrzała na niego spod zmrużonych powiek.

jared

Przyjemnie mu było czuć jej miękką skórę pod swoimi wargami.
Słowa były tu zbędne. Mimo setki turystów w okół nich czuł się tak, jakby był tylko z nią.
- carpe diem - powtórzył, lekko drzącym głosem.

Lexie

Stanęła na przeciw niego i spojrzała mu głęboko w oczy. Nie potrafiła się dłużej powstrzymać. Wspięła się na palcach, w końcu on był wyższy i musnęła wargami jego miękkie ciepłe usta. Teraz nieważne dla niej było to, że wszystcy turyści obrzucają ich dziwnymi spojrzeniami. Ważne było to, że on był przy niej tak blisko, że czuła jego zapach.

jared

Błądził wzrokiem po jej twarzy, jakby szukając potwierdzenia. Przywarł wargami do jej ust. Całował ją tak łapczywie, jakby wreszcie mógł smakować ciastko, na które do tej pory mógł patrzeć tylko przez szybę. Zatopił palce w jej długich , jedwabistych włosach i rozkoszował się tą chwilą.

Lexie

Objęła go rękoma za szyję. Przywierając do jego ust. Kradnąc i oddając każdy jego pocałunek. Wokół nich zrobiło się cicho, po turystach nie pozostał żaden ślad. Ta chwil była magiczna. Zachód słońca i francuski pocałunek

jared

Włożył kciuki w szlufki jej jeansów. Do tej pory z przymróżeniem oka traktował te wszystkie fajerwerki i motylki w brzuchu, które są tematem tych ckliwych komedii romantycznych. Teraz jednak czuł się jak bohater takiej komedii. Jakby ktoś dla nich zatrzymał czas. tylko dla nich.

Lexie

Czuła jak pływa w anielskich obłokach rozkoszy. Zatraciła się w nim całkowicie przesuwając dłońmi po jego ramionach i plecach