Wąske uliczki Paryża

Aurelie

-Poradkim o robieniu na drutach-mruknęła i próbowała się skupić na książce.a właściwie jej sensie,którego za nic nie mogła pojąć.-A ty umiesz robić na drutach?

Trish.

- Nie - pokręciła powoli głową - Ale umiem haftować! - uniosła wskazujący palec do góry. To stwierdzenie zabrzmiało nieco dwuznacznie. Cóż. W obu znaczeniach była całkiem dobra

Aurelie

-A co ostatnio wyhaftowałaś\?-spojrzała na nią zamykając książkę i jeżdżąc palcem po okładce.

Trish.

- Wczorajszy obiad - powiedziała przypominając sobie kilkugodzinny lot samolotem, który okazał się prawdziwą torturą dla jej żołądka.

Aurelie

skrzywiła się lekko no bo ona delikatna była dziewczynka.i pokiwała główką.
-Ciekawe.-spojrzała na jej szalik-A co wróciłaś tu już na stałe?Jak tam berenis.-znają się

Trish.

- Na stałe? Nie wiem jeszcze - powiedziała przecierając oczy, zmiana strefy czasowej daje się we znaki - Narazie rozpocznę tu studia, potem zobaczymy. Berenis został w NY - powiedziała wzruszając ramionami - A co? - uniosła brew

Aurelie

Podrapała się po policzku.
-Nic,po prostu tak spytałam z ciekawości.Myślałam,że przyjechaliście razem.-uśmiechnęła się lekko.

Trish.

- Nie. Powiedział, że nie lubi Paryża, że jest nudny i bla bla. - uśmiechnęła się.

Quentin

Kłętin przechodził tędy jak zwykle o tej porze. Kopał jakiś kamień.

Aurelie

no to ona też.
bawiła się książką i patrzyła na wiewiórkę.
-W ny też są wiewiórki?-spytała głupio.

Trish.

- Nie wiem, chyba taaa - zaczęła się właśnie nad tym zastanawiać gdy znów zauważyła kłętina. usmiechnel;a sie do niego

Quentin

Pokiwał do dziewczyn bo je znał, bo znał chyba Aurel nie? xd
Podszedł trochę bliżej. xd

Aurelie

-Zobacz jaka ładna-pokazała palcem na wiewiórkę-Chciałabym mieć taką w domu-kiwnęła do chłopaka.

Quentin

- Wiewiórki są niebezpieczne, potrafią odgryźć palec. Mój wujek stracił jeden palec przez jedna taką rudą. - powiedział poważnie kiwając głową.

Trish.

- To straszne - pokiwała głową - Ale ja lubię wiewiórki - zaśmiała się