Wąske uliczki Paryża

Lexie

Jest coś bardziej romantycznego od widoku Paryża z Wieży Eiffla? Jest! Cudowne, wąskie uliczki, urzekają, a romantyczna atmosfera udziela się każdemu.

Audrey

Poszła się, przejść, bo jej się nudziło. I starała się nie zabić na swoich koturnach. Ukradkiem paliła skręta.

CÉLESTINE

Szła przez ciemne i puste ulice. W uszach miała słuchawki, z których leciała jedna, w kółko ta sama piosenka. Ubrana była w ciemnogranatowe dżinsowe rurki i czarny sztruksowy płaszcz. Na nogach miała swoje ulubione, niezastąpione trampki, a wokół szyi owinęła szalik, w czarno-szare, pionowe paski, który powiewał na wietrze. Znużona monotonią swoich powrotów do domu, zatrzymała się i usiadła na pierwszej lepszej ławce, przeszukując kieszenie w poszukiwaniu papierosa.

Lexie

Szła do pracy. Każdego kolejnego wieczory gdy zbliżała się do placu pigalle ściskało ją w żołądku. Spojrzała na swój długi czarny płaszczyk kryjący pod sobą ciało, które codziennie tańczyło w Moulin Rouge. Usiadła obok dziewczyny i wyciagnęła z kieszeni jeansów seven skręta.
- Masz ogień? - zapytała trzymając między wargami skręta.

CÉLESTINE

Nieco zadrżała, chociaż nie lubię tego słowa, może nawet się przestraszyła. W każdym razie Lexie wyrwała ją z rozmyślań. Odwróciła się do niej i uśmiechnęła, ukazując śnieżnobiałe zęby i dołeczki w policzkach.
- Jasne. Gorzej z tytoniem albo - zerknęła na trzymanego w dłoni Lexie skręta - gorzej z tytoniem - dokończyła bardziej pewnie i podała jej żółtą zapalniczkę Zippo. - Jak zwykle nie wzięłam papierosów.

Lexie

- Dzięki. - podpaliła skręta i wyciągnęła do niej do połowy pustą paczke niebieskich cameli. - Potrzebującym pomagać. - uśmiechnęła się lekko mrużąc oczy.

CÉLESTINE

- Hej, w zasadzie mi nie pomagasz, tylko wprost przeciwnie, rak płuc i tak dalej.. - Zapatrzyła się gdzieś przed siebie. Skronie pulsowały jej bólem, pomagały tylko papierosy, więc wzięła jednego i wsunęła w kącik ust. - Celestine. Zimno jak cholera.

Lexie

- Lexie. - powiedziała i na uwagę o niskiej temperaturze zrobiło jej sie jeszcze zminiej. - Co taka porządna dziewczyna robi w takiej dzielnicy? - zapytała wypuszczając dym gdzieś nad swoją głowa.

CÉLESTINE

- Pali papierosa - odparła nieco wymijająco i przyjrzała się Lexie nieco bardziej uważnie, ale nic nie skomentowała. Wygładziła brzegi płaszcza i wydmuchała dym w niebo. - Ty mi nie wyglądasz na porządną, przepraszam, jeżeli cię uraziłam. - I wcale nie mówiła złośliwie.

Lexie

Wcale jej nie zaskoczyła taka ocena. Spod płaszcza wysuwały się długie nogi w czarnych kabaretkach na stopach miała szpilki do tańca. Ostry makijaż, czerwone paznokcie.
- a na jaką wyglądam? - uniosła brew z lekkim może ironicznym uśmiechem.

CÉLESTINE

- Och, nieważne. Pozdrów Humphreya - zgasiła papierosa na oparciu ławki i odeszła.

Lexie

Spojrzała na nią nieco zaskoczona i zdezorientowana ze skrętem przypalającym jej płaszczyk. Mruknęła coś pod nosem i poszła.

Trish.

Przechodziła się uliczkami przygladając się oświetlonym oknom starych kamienic.

Aurelie

ałrela siedziała na ławce i czytała jakąś mondrom książkę.

Trish.

Usiadła obok ałreli.
- Co czytasz? - zapytała wskazując szpiczastym palcem na ksiązkę w czerwonej okładce.